Mbrëmja është koha e përsosur për të kontaktuar me veten tuaj më të thellë. Mbrojtjet dhe barrierat që ngremë gjatë ditës, me ardhjen e natës, shemben… mbrëmja mund të konsiderohet momenti i së vërtetës, perfekt për introspeksion dhe komunikim me të pandërgjegjshmen tonë.

Termi pavetëdije merr kuptime të ndryshme në qasje të ndryshme psikologjike. Nga pavetëdija aktuale frojdiane, te pavetëdija e përbërë nga memorie të nënkuptuar dhe struktura nënkortikale, siç do të na shtynte të mendojmë neuroshkenca moderne. Cilido qoftë kuptimi specifik i termit, në çdo rast pavetëdija tregon të gjitha aktivitetet mendore që NUK janë të pranishme në një nivel të vetëdijshëm, por që, në çdo rast, ndikojnë fuqishëm në zgjedhjet dhe sjelljet.

Më konkretisht, pavetëdija përfaqëson atë dimension psikik që përmban mendime, emocione, instinkte, përfaqësime, modele të sjelljes në bazë të veprimit njerëzor, për të cilat subjekti nuk është i vetëdijshëm. Mbrëmja përfaqëson kohën e përsosur për të hyrë në kontakt me pavetëdijen tonë pikërisht sepse niveli i vetëdijes është ulur, falë errësirës dhe lodhjes së ditës.

Të jesh në harmoni me atë që e drejton mendjen tonë në një nivel të pavetëdijshëm do të thotë të jesh në paqe me emocionet e tua, të jesh në gjendje të përafrosh veprimet e tua me dëshirat reale. Do të thotë të bëhesh më i qëllimshëm dhe me vetëbesim. Për të arritur këto qëllime, shumë psikoterapistë praktikojnë dhe u mësojnë pacientëve të tyre “meditimin e vëmendjes”.

10 pyetjet që duhet t’i bëni vetes çdo natë

Pyetjet për të bërë janë të thjeshta. Nëse jeni me smartfonin tuaj, përpiquni t’i mësoni përmendësh dhe t’i propozoni përsëri kur të jeni në shtrat. Duke e bërë atë çdo mbrëmje, ju do të stërvitni mendjen tuaj për të ndërgjegjësuar dhe për të empatizuar duke dëgjuar veten. Shpesh flasim për ndjeshmëri, por nuk e kuptojmë se shumë herë nuk jemi empatikë me veten tonë! Ne e neglizhojmë njëri-tjetrin, nuk arrijmë ta kuptojmë njëri-tjetrin dhe ndonjëherë as nuk angazhohemi. Megjithatë ne kalojmë shumë kohë me veten dhe ia vlen ta thellojmë këtë marrëdhënie. Jepini vetes disa minuta për t’iu përgjigjur secilës prej këtyre dhjetë pyetjeve dhe kur të përgjigjeni, ndiqni udhëzimet e mëposhtme.

• Si ndihem?
• Çfarë kam mësuar për veten dhe të tjerët sot?
• Çfarë ka ndryshuar brenda apo jashtë meje sot?
• Si arrita t’i menaxhoj konfliktet e mia?
• Cili ishte emocioni mbizotërues që ndjeva sot?
• A kam qenë i sjellshëm me veten sot?
• A mund t’i ofroj vetes pak mirëkuptim tani?
• A kam provuar ndonjë gjë të re?
• Çfarë mund të bëjë më mirë nesër?
• Çfarë angazhimi mund të bëj me veten time që dita e nesërme të jetë më e mirë?

Pyetjet që duhen bërë duhet të ndryshojnë në bazë të qëllimeve që duhen arritur dhe bazuar në historinë tuaj personale. Për secilin prej nesh është e rëndësishme të shprehim ndjenjat dhe mendimet për situatat e përjetuara gjatë ditës, qofshin ato të pakëndshme apo të këndshme.

Rëndësia e përgjigjeve

Kur jepni përgjigje, është e rëndësishme të përshkruani fakte dhe emocione pa gjykuar dhe pa fajësuar as veten dhe as të tjerët. Kur u përgjigjeni pyetjeve, duhet t’i bëni të qarta dëshirat tuaja. Është mirë ta sqaroni atë që dëshironi dhe pse e dëshironi.

Për t’iu përgjigjur pyetjeve ju duhet të jeni proaktiv, të merrni një ton të sigurt dhe, nëse nuk mund të jeni të fortë dhe të sigurt sa duhet, mos u shqetësoni: do t’ju duhet të merrni një ton ushqyes, pothuajse sikur të dëshironit të përkëdhelni veten. Duhet të jesh miku yt më i mirë (ose shoku më i mirë), duhet të jesh në gjendje të dëgjosh veten pa e gjykuar dhe mbi të gjitha të jesh në gjendje të ngushëllohesh dhe të inkurajosh që të nesërmen gjërat të shkojnë më mirë! Nesër, për pavetëdijen tuaj, fillon mbrëmja e mëparshme… përgatituni më mirë duke mësuar të dialogoni me veten tuaj.

Fuqia e fjalëve

Çdo fjalë që thua është e fuqishme. Po… fjalët tona kanë fuqi dhe e ushtrojnë atë kryesisht në psikikën tonë. Është thelbësore t’i drejtoheni vetes në një mënyrë pozitive ose neutrale. Fatkeqësisht ne jemi mësuar të copëtojmë veten, ta akuzojmë veten për gjithçka dhe e dënojmë për çdo gabim të vogël. Disa zakone vdesin, kjo është arsyeja pse të ashtuquajturat mantra përdoren shpesh në praktikën e meditimit. Mantra është një deklaratë e shkurtër që ne ia përsërisim vetes gjatë gjithë ditës ose ndërsa flemë. Shumë ekspertë të ndërgjegjes rekomandojnë vetëdeklarime të tilla si:

• “Unë jam i denjë për dashuri”
• “Unë kam burimet për t’u marrë me…”

Ose, në momentet e vetëvlerësimit shumë të ulët, ka formula më të buta si “Edhe kjo do të kalojë dhe unë do të rilind më i fortë”.